عناصر و اصول طراحی

طراحی یک نقاشی قالب بصری آن است: چینش خطوط ، شکل ها ، رنگ ها ، تن ها و بافت های آن به صورت الگویی رسا.

رنگ ها و قرار دادن تصاویر اصلی در یک طرح ممکن است گاهی اوقات تا حد زیادی توسط ملاحظات نمایشی و نمادین تعیین شود . اما این فعل و انفعال رسمی رنگها و اشکال است که به تنهایی قادر به برقراری ارتباط با یک حالت خاص ، ایجاد احساسات نوری فضا ، حجم ، حرکت و نور و ایجاد نیروهایی از هماهنگی و تنش است ، حتی وقتی نماد روایت نقاشی مبهم است.

عناصر طراحی

هر یک از عناصر طراحی دارای ویژگی های خاص بیانگر هستند. به عنوان مثال لاین یک قرارداد اولیه و شهودی برای نمایش چیزهاست. تصاویر ساده خطی از نقاشی های کودکان خردسال و نقاشی های سنگ ماقبل تاریخ به طور جهانی قابل درک است. روابط رسمی ضخیم با خطوط نازک ، شکسته با مداوم و معکوس با دندانه دار نیروهای تضاد و تکرار در طراحی بسیاری از نقاشی ها در تمام دوره های تاریخ است.

تغییرات در خطوط نقاشی شده تصاویر همچنین یک روش مستقیم برای توصیف حجم ، وزن ، موقعیت مکانی ، نور و ویژگی های بافتی چیزها را فراهم می کند. بهترین نمونه های این مختصر تصویری در نقاشی جوهر ژاپنی یافت می شود ، جایی که اقتصاد بیانگر و نشاط خط بسیار نزدیک به تسلط سنتی خوشنویسی است.

علاوه بر خطوط رنگ آمیزی شده ، یک طرح خطی از تمام لبه های تن و رنگ ، جهت های محوری تصاویر و خطوطی که با ترازبندی اشکال در تصویر ضمنی است ، تشکیل شده است. طرز تکرار و تکرار این انواع خط ، طراحی را متحرک می کند. هنرمند ، چه آگاهانه و چه بصری عمل کند ، آنها را نیز در سرتاسر تصویر با یکدیگر رابطه برقرار می کند ، به طوری که آنها یک شبکه موزون متحد را در سراسر نقاشی می بافند.

جدا از ارتباطات آشکار برخی از الگوهای خطی با اعمال خاص – به عنوان مثال خطوط موجی که نشان دهنده حرکت شناور هستند – احساسات عاطفی توسط روابط خطی خاصی تولید می شوند. بنابراین ، خطوطی که به سمت بالا حرکت می کنند احساس شادی و آرزو را ابراز می کنند ، در حالی که خطوطی که چشم را به سمت پایین هدایت می کنند حالات غم یا شکست را برمی انگیزند.

شکل و جرم

شکل و جرم به عنوان عناصر طراحی ، شامل تمام مناطق با رنگ ، تن و بافت متفاوت و همچنین تصاویر منفرد و گروهی است.

کودکان به طور غریزی چیزهایی را که می بینند با نمادهای هندسی نشان می دهند. نه تنها هنرمندان پیشرفته مدرن ، مانند پاول كلی و ژان دوبوفت ، این تصویر غیرآموزشی را وام گرفته اند ، بلكه به طور كلی مشخص شده است كه توده های دستگیر كننده و رسا در بیشتر سبک های نقاشی و آنهایی كه بیشتر مردم به طور شهودی به آنها پاسخ می دهند ، بیشتر است.

بر اساس چنین فرمهای کهن الگویی. یک مربع یا یک دایره تمایل به تسلط بر یک طرح دارد و بنابراین اغلب در مرکز کانونی آن یافت می شود – پنجره مربعی که مسیح را در شام آخر لئوناردو داوینچی قاب کرده است.

به عنوان مثال “خورشید” معلق در چکیده آدولف گوتلیب ، یا هاله ای که یک خدای مسیحی یا بودایی را محاصره می کند. یک تصویر مثلثی یا محکم شکل گرفته یا گروهی از اشکال اطمینان بخش ، حتی نشاط آور به نظر می رسد ، در حالی که تعادل ناخوشایند ناشی از شکل یا جرم مثلثی معکوس ، احساس تنش ایجاد می کند.

فرم های بیضی ، لوزی و مستطیل شکل پایداری و محافظت را نشان می دهد و اغلب چهره های آسیب پذیر را در نقاشی های داستانی احاطه می کنند.

به طور کلی یک وحدت سلولی یا “شباهت خانوادگی” بین اشکال و توده ها در طرحی شبیه به هماهنگی بصری همه واحدها با کل مشاهده شده در اشکال طبیعی وجود دارد – از نوع آبشش ها ، باله ها و مقیاس ها با شکل کلی مثلاً از یک ماهی.

فضاهای منفی بین اشکال و توده ها نیز توسط هنرمند به دقت در نظر گرفته می شوند ، زیرا می توانند طوری تنظیم شوند که عملکرد و شخصیت تصاویر مثبت را افزایش دهند. آنها می توانند به اندازه فواصل زمانی در موسیقی یا فضای خالی نمای معماری برای طراحی مهم باشند.

رنگ

در بسیاری از سبک ها و دوره های نقاشی ، کارکردهای رنگ در درجه اول تزئینی و توصیفی است ، که اغلب صرفاً برای تقویت بیان ایده یا موضوعی است که اساساً از نظر خط و لحن بیان می شود. با این حال ، در بسیاری از نقاشی های مدرن ، طیف گسترده ای از رنگدانه های موجود باعث شده است که رنگ عنصر اصلی بیانگر باشد.

ابعاد اصلی رنگ در نقاشی متغیرها یا ویژگی های رنگ ، لحن و شدت هستند. قرمز ، زرد و آبی رنگ اصلی هستند که از طریق آن مخلوط می توان سایر سایزهای رنگی را ایجاد کرد. این سه رنگ مات ، مواد اولیه اولیه رنگدانه تفریحی هستند و نباید آنها را با رفتار سه گانه های افزودنی و مخلوط های نور شفاف و رنگی اشتباه گرفت. مخلوط جفتهای اولیه رنگهای ثانویه نارنجی ، بنفش و سبز را ایجاد می کنند.

با افزایش مقدار یک ماده اولیه در هر یک از این مخلوط ها ، به ترتیب رنگ های سوم زرد-نارنجی ، نارنجی-قرمز ، قرمز-بنفش ، بنفش-آبی ، آبی-سبز و سبز-زرد ساخته می شوند. رنگهای اصلی را می توان با ترکیبات ثانویه و ثانویه اساسی خود به عنوان 12 بخش دایره ذکر کرد. سپس می توان بخشهای رنگی ثانویه و سوم بین یک جفت مقدماتی والدین رابط مشترک خانوادگی را با یکدیگر تقسیم کرد. به عنوان مثال رنگهای زرد – نارنجی ، نارنجی و نارنجی – قرمز که بین زرد و قرمز قرار دارند.

رنگ های محلی رنگ های ذاتی و تداعی کننده چیزها هستند. در زندگی روزمره ، چیزهای آشنا با رنگهای خاص توصیف می شوند و اینها اغلب با مراجعه به چیزهای آشنا مشخص می شوند. به عنوان مثال سبز چمن و سبز چمن رنگ. اگرچه ، همانطور که امپرسیونیستها نشان دادند ، رنگهای ذاتی اشکال در دنیای واقعی معمولاً با تأثیر نور و جو تغییر می کنند ، بسیاری از سبکهای اولیه و کلاسیک نقاشی نمایشی بر اساس رنگهای محلی بیان می شوند.

آموزش طراحی در کرج

با طراحی های مختلف آشنا شویم:

در ابتدا باید خاطر نشان کنیم که آموزشگاه طراحی و نقاشی در کرج و در مناطق مختلف وجود دارد. آموزشگاه طراحی و نقاشی نارگون نیز یکی از بهترین آموزشگاه های طراحی در کرج می باشد. در این آموزشگاه شاخه های مختلف طراحی توسط اساتید مجرب و بصورت حرفه ای آموزش داده می شود.

شاخه های مختلف طراحی :

آناتومی

پرتره

اسکیس سیاه قلم

پرسپکتیو

در اینجا و در این مقاله درباره هرکدام از این شاخه ها توضیحاتی جهت آشنایی شما عزیزان داده می شود. در مقالات دیگر بصورت کاملتر و تخصصی تر درباره آن صحبت می کنیم.

طراحی آناتومی :

مطالعه آناتومی انسان، برای هنرمندان، می تواند ساده باشد , یا به عنوان تسلط بر درک اسکلتی، عضلانی و ساختاری سطح بدن انسان پیچیده باشد. هنرمندان طراحی آناتومی را دنبال می کنند تا یاد بگیرند چگونه یک شکل انسانی را همانطور که در موقعیت ها یا حالت های مختلف ظاهر می شود، ترسیم کنند. اغلب اوقات، آناتومی برای هنرمند حول ایجاد نقاشی های دقیق آناتومی و طرح های آناتومی است.

طراحی پرتره :

نوعی از طراحی که ظاهر اشخاص را طراحی می کنند طراحی پرتره گویند. طراحی پرتره، نقاشی پرتره و پرتره نگاری هنریست از زیر شاخه های هنرنقاشی. طراحی پرتره در تکنیک های مختلفی اجرا می‌شود اما مهمترین و شاخص‌ترین آنها رئال یا هایپررئال هست. در طراحی پرتره علاوه بر اینکه چهره شخص به تصویر کشیده می‌شود به حالات، احساسات و اگر طراح  تبحر داشته باشد شرایط عاطفی شخص را نیز می‌تواند به تصویر بکشد. طراحی پرتره فقط به یک شخص خلاصه نمی شود بعضی از تابلوهای نقاشی پرتره ، دو یا چند پرتره را در خود جای می‌دهند. پرتره های خانوادگی یکی از انواع نقاشی پرتره است.

برای این که تابلوی نقاشی حفظ شود در طول زمان از تکنیک رنگ و روغن و روی بوم استفاده می‌کنند امروزه در هر صنعت و هنری نرم افزارهایی برای شبیه سازی به کار می رود. قبل از این که هنرمند اقدامی برای شروع کند اثر مورد نظر را در فضای دیجیتال طراحی می‌کند و یا اجرا می‌کند و نتیجه را به سفارش دهنده نشان می دهد و در صورت تایید توسط سفارش دهنده شروع به کار می کند.

هنرمند برای ایجاد اثر پرتره هنری خود نیاز دارد که زمانی را برای ترکیب بندی رنگ ها و طرح صرف کند. پیش طرح های مقدماتی را اجرا کند تا به سفارش دهنده نشان دهد ولی امروزه روش های دیجیتال سرعت این کار را بالا برده است و ارزیابی و انجام کار در مدت زمان کوتاهتری انجام می شود.

نقاشی پرتره با تصویر کشی از صورت بسیار متفاوت است. اگر پرتره بر روی بوم و بر اساس اصول زیبایی شناسی و ویژگی های هنری باشد تابلوی پرتره یک اثر هنری ارزشمند خواهد شد.

در هنر نقاشی، نقاشی پرتره و پرتره نگاری از افراد، از موضوعاتی است که تبحر و توانایی نقاش را افزایش میدهد.

امروزه با دنیای دیجیتال و تجهیزات پیشرفته، تصاویر ازپرتره افراد، نقاشی پرتره و پرتره نگاری آسان تر شده است .

چرا پرتره بوجود آمد؟

هر هنری در زمان خودش به دلایلی به وجود آمده نقاشی پرتره نیز از این امر مستثنا نمیباشد دلایلی که می‌توان نام برد برای به وجود آمدن نقاشی پرتره بعنوان مثال: شبیه سازی. قبل از ظهور عکاسی برای اینکه هویت اشخاص را برای نسل‌های بعدی ثبت کنند.

برای خلق یادبودی از اشخاص بزرگ و یا اشخاصی که برای هر شخصی عزیز هستند که در حال حاضر از دنیا رفته آمد.

ممکن است اشخاصی باشند که خصوصیات منحصر به فردی دارند. برای نشان دادن خصوصیات شخصی او در چهرش از این روش استفاده می‌کنند.

گاهی برای نشان دادن اصالت و هویت خاص یک انسان استفاده می شود.

استفاده از روش‌های هنری کلاسیک برای بازنمایی چهره اشخاص به صورت معاصر.

توصیه در طراحی پرتره:

بهتر است هنرمند برای شروع نقاشی پرتره به جای اینکه از شخص نشسته در مقابلش استفاده کند به طراحی آنچه در فضای مقابلش به طور کلی می بیند بهره بگیرد. بسیاری از هنرمندان حتی بعد از تلاش های بسیار نمی‌توانند شباهت و اصول کلی را در طرح نهایی به نمایش بگذارند. البته برخی از پرتره ها نیز خوب از آب در می آیند. به همین دلیل هنرمندانی که باتجربه هستند در ابتدا از رنگ روغن استفاده میکنند. در واقع این نقاشان از کلی به جزئی حرکت می کنند و باعث این می شود که اشتباهات کمتری در اثر نهایی آنها ایجاد شود.

از جمله نکات حائز اهمیت در طراحی پرتره:

برای طراحی ابزار مناسب انتخاب کنید. مثلاً برای طراحی پرتره های کوچکتر از مداد و برای پرتره هایی که در ابعاد وسیع تر هستند از گچ یا کنته استفاده کنید.

به نور تابیده شده به موضوع دقت کنید که سایه و روشن ها، کار و شخصیت فرد را به درستی بیان کند.

سعی کنید از صورت تمام رخ بپرهیزید چنانچه نشان دادن چشم ها و دهان به صورت نرم زنی قرار گیرند در صورت درست نبودن زاویه، دچار بی ماهیچگی می شوند و اثر شما اثری غیر حرفه ای نمایان می شود.

کل فضای کاغذ خود را به چهره اختصاص ندهید. سعی کنید دو سوم یا حتی یک دوم کل فضا مختص چهره باشد.

در صورتی که از کاغذ یا بوم های بزرگ استفاده می کنید توجه داشته باشید که جوانب کار ممکن است به سختی پر شود بنابراین به جایگذاری نواحی مختلف صورت دقت کنید.

سعی کنید فاصله شما تا موضوع بسیار زیاد یا بسیار نزدیک نباشد. حد معمول را رعایت کنید تا از جزئیات غافل نشوید و در نهایت اثر درستی به ثبت برسانید.

بهتر است در ابتدای کار، تصویر کلی و یا توده ای خط از کل ساختار مدل خود را بر روی زمینه آورید و سپس به جزئیات بپردازید.

اسکیس سیاه قلم:

به طراحی سریع اسکیس یا اسکچ می گویند. در این طراحی انتقال احساس بسیار دخالت دارد و با دست آزاد انجام می شود. در واقع یک نوع طراحی تند می باشد. اسکیس برای اهداف و مقاصد گوناگونی انجام می شود. به عنوان مثال ثبت یک ایده برای اینکه توسط هنرمند فراموش نشود یا ارتقای یک ایده برای اینکه در آینده بهتر اجرا شود. اسکیس غالباً به صورت ساده تر از یک کار کامل اجرا می شود. وسایل طراحی برای اجرای این تکنیک از اصلی ترین ابزارها هستند. ابزار های خشک برای اجرای آن مداد گرافیک، ذغال و پاستل است.

البته در این تکنیک از طراحی محدودیتی برای انتخاب ابزار وجود ندارد یعنی می توان از انواع قلم های فلزی، جوهر، قلم دیجیتال، ماژیک، رنگ روغن، خودکار و یا حتی از آبرنگ استفاده کرد. طرح هایی که با رنگ روغن و یا آبرنگ اسکیس شده باشند را اسکچ رنگ روغن و آبرنگ می گویند. جالب است بدانید که مجسمه‌سازان هم اسکچ سه بعدی را خلق می‌کنند و از طریق ابزارهای مثل گل یا موم اشکال سه بعدی را برای مطالعه کار اصلی ایجاد می کنند.

اسکیس یک نوع طراحی است که جزئی از مطالعات هنرجویان در هنر هست که این مطالعات می‌تواند شامل طراحی از مدل زنده در زمان ها و فاصله های زمانی کوتاه که طراحی فیگوراتیو نامیده می‌شود باشد که یک نوع طراحی تند است. این طراحی فیگور در مدت زمان چند ثانیه تا چند دقیقه از مدل انجام می‌شود. در واقع اسکیس، یک کار سریع است و یک طراحی مقدماتی یا پایه کار اصلی است. طراحی اسکچ در اندازه بزرگ تر از کار اصلی و گاهی در اندازه کوچکتر اجرا می شود و این به هنرمند آن بستگی دارد.

اسکیس سیاه قلم انجام طراحی تند یا همان اسکچ با استفاده از قلم سیاه قلم انجام می شود.

دفتر اسکیس هم نوع ساپورت است به شکل کاغذ که هنرمندان در دسترس شان نگه می دارند برای انجام این نوع طراحی های تند.

تاریخچه اسکیس:

 استفاده از قلم فلزی و خط گذاری با آن برای اسکچ، بر روی کاغذ پاپیروس، در دوره باستان و آنتیک توسط هنرمندان انجام می‌شد.

 در دوره رنسانس یکی از بهترین قلم هایی که استفاده می شد با استفاده از فلز نقره بود. هنرجویان در این دوره از قلم های نوک تیز و صفحات مومی برای تمرین استفاده می‌کردند. دلیل استفاده از این وسیله این بود که وسیله نوک تیز بر روی صفحات مومی به سادگی قابل پاک شدن بودند و می توانستند از صفحات به  دفعات مختلف استفاده کنند.

در آن دوره این طرح ها قابل فروش نبودند اما در قرن های ۱۸ و ۱۹ میلادی به عنوان یک هنر مستقل معرفی شدند.

این هنر با ظهور مکتب طبیعت گرایی رونق بیشتری پیدا کرد تا جایی که هنرمندان همیشه دفتر کوچکی را همراه خود داشتند و صحنه ها را در طول سفر خود ثبت می کردند.

طرح هایی از حیوانات، مناظر طبیعی و گلهای که به صورت سریع کشیده می شدند. به دلیل محبوب بودن این هنر در بین هنرمندان حرفه ای، به سرعت تبدیل به وسیله ای برای ثبت خاطرات شد. در واقع جای دوربین عکاسی که در آن دوران وجود نداشت را این هنر پر کرده بود. با گذشت زمان های بسیار این هنر همچنان شکل سنتی خود را حفظ کرده و معمارها و نقاشان همچنان از این سبک از طراحی استفاده می کنند.

طراحی پرسپکتیو:

طراحی پرسپکتیو به طرحی گفته می شود که یک تصویر را همانطور که توسط چشم می‌بینیم به نمایش می گذارد. در زمان رنسانس به معنی دیدن از صفحه شفاف بود. دلیل این نامگذاری هم این بود که مدل را در مقابل چهارچوبی شیشه‌ای قرار می دادند و با قرار دادن کاغذی نازک بر روی شیشه با خطوط ظریف و نقطه گذاری تصویر مدل را بر روی کاغذ انتقال می دادند.

با قرار دادن اجسام در موقعیت های مختلف از لحاظ ظاهر و ابعاد در دید ما تغییر شکل ایجاد می شود که این تغییرات ظاهری پایه و اساس پرسپکتیو است؛ یعنی وقتی که اجسام را از دنیای واقعی و سه بعدی به یک صفحه دو بعدی مانند کاغذ منتقل میکنیم پرسپکتیو گفته می شود. پس می‌توان گفت نقاشی پرسپکتیو روشی هست که در طراحی برای نمایش بعد سوم در صفحه دو بعدی و تخت.

نکاتی که باید توجه کنید این است که سطوحی که مقابل بیننده قرار می‌گیرد اشکال واقعی را نشان می دهد و هرچه از دید مخاطب دورتر می کنید کوچکتر و در نهایت به یک نقطه تبدیل می شود در طراحی پرسپکتیو اشکال واقعی خطوط افقی و در نتیجه اجسام در یک نقطه ناپدید می شوند. معماران از افراد و درخت ها استفاده می کنند تا به بیننده درباره ایده خود درک بهتری بدهند.

طراحی پرسپکتیو مانند هر طراحی دیگری قوانینی دارد که این قوانین برای تمام عناصر بصری به صورت یکسان اعمال می‌شود مانند منظره، طبیعت، پرتره و فضای داخلی.

 عنوان پرسپکتیو خطی در هنر غرب به این سبک اطلاق می شود. قوانین پرسپکتیو در واقع همان قوانینی هست که بر چشم انسان ها حاکم و زمان تماشا کردن یک دور نما می باشد.

پرسپکتیو در نقاشی هنری است که برای اکثر هنرمندان از مشکل ترین مفهوم های بصری است زیرا در این تکنیک فقط تکنیک هنری مطرح نیست و در آن گرایشات ریاضی نیز وجود دارد. همچنین درک مفهوم تئوری پرسپکتیو مشکل نیست بلکه اجرا و استفاده درست و صحیح آن در یک پروژه هنری اهمیت دارد.